Γράφει ο Νεκτάριος – Γεώργιος Κωνσταντινίδης*
Εύστοχα ο Πέτρος Φιλιππίδης επιλέγει την έγκριτη, ανθεκτική στον χρόνο και με πολλές θεατρικές αρετές μετάφραση του Μίνωος Βολανάκη για το ανέβασμα του αγαπημένου και πολυπαιγμένου βωντβίλ «Ψύλλοι στ’ αυτιά» (« La Puce à l’oreille », 1907).
Χωρίς περικοπές και εξόφθαλμες παρεμβάσεις, η παράσταση στο θέατρο «Μουσούρη» προκρίνει το ύφος και την αισθητική της αστικής και ελαφριάς κωμωδίας πλοκής και πραγματικά δεν έχει σε τίποτα να ζηλέψει από τις αντίστοιχες παραστάσεις της Comédie Française.
Πρόκειται για μια γνώριμη και «παραδοσιακή» εκδοχή ενός αριστοτεχνικού έργου που έχει ξεκάθαρο στόχο: τη διασκέδαση του κοινού. Το θέμα του; Πολύ συνηθισμένο. Η συζυγική απιστία και τα προβλήματα που επιφέρει.
Η σκηνοθεσία του Πέτρου Φιλιππίδη ελέγχει και επιβάλλει έναν ταχύ ρυθμό και κατορθώνει να δημιουργήσει με αρμονία, ευρηματικότητα κι ευστροφία ένα σπιρτόζικο κλίμα δράσεως. Οι καίριοι φωτισμοί του Λευτέρη Παυλόπουλου, οι επιλογές των κοστουμιών και το λειτουργικό σκηνικό του Γιάννη Μετζικώφ ενδυναμώνουν το φαρσικό στοιχείο και την αισθητική του μπουρλέσκο. Η εκφορά των ρόλων από τους ηθοποιούς στηρίζεται εν πολλοίς στην αισθητική υπερ-φόρτιση με σημεία της καρικατούρας και του σχηματικού παιξίματος. Όλος ο θίασος χειρίζεται ευέλικτα τα στοιχεία της έκπληξης και της ανατροπής των καταστάσεων ώστε να παράγεται αβίαστα το γέλιο στην πλατεία. 
Ως κύριος Σαντεμπίζ αλλά και ως σωσίας του Πος – αλκοολικός υπάλληλος του «πονηρού» ξενοδοχείου – ο Πέτρος Φιλιππίδης, πηγαίος κωμικός, κινείται με μεγάλη άνεση, μαεστρία και μπρίο. Ο κύριος Φιλιππίδης αποδίδει υποδειγματικά τα ετερόκλητα χαρακτηριστικά των δύο ρόλων απογειώνοντας τη φάρσα. Η Φαίη Ξυλά και η Μυρτώ Αλικάκη υποστηρίζουν ευθύβολα στους ρόλους τους το υπέρμετρο και την υπερβολή μέσα από γνώριμες παραλεκτικές εκφράσεις που εμπλουτίζουν την κωμική έκφραση. Ομοίως, ο Θανάσης Ευθυμιάδης, ο Θοδωρής Κατσαφάδος και ο Θεόδωρος Ρωμανίδης κατακλύζουν τη σκηνή με έκκεντρες χειρονομίες και μορφασμούς συμβάλλοντας στη δημιουργία της αισθητικής ενός εξπρεσιονιστικού κωμικού παιξίματος. Στο ίδιο μήκος κύματος, ο Σταύρος Σβήγκος εκμεταλλεύεται έξυπνα τον χαρακτήρα του ψευδού και πλάθει μια έξοχη κωμική φιγούρα. Τη διανομή συμπληρώνουν με αξιόλογες ερμηνείες ο Θανάσης Πατριαρχέας, ο Χάρης Χιώτης, η Αλεξάνδρα Καρακατσάνη, η Ευγενία Παναγοπούλου, ο Βαγγέλης Κυπαρίσσης και ο Αντώνης Στάμος.
* Ο Νεκτάριος – Γεώργιος Κωνσταντινίδης είναι διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών, κριτικός και μεταφραστής θεάτρου.
