Ισμήνη του Γ. Ρίτσου
Με την Σοφία Σαββίδου στο Θέατρο Παραμυθιάς κάθε Τετάρτη στις 21.00
Ο Γιάννης Ρίτσος ξεχώριζε την 4η διάσταση ως το πιο σημαντικό του έργο. Γιατί αυτό το έργο είναι τόσο σημαντικό; Για τις ψυχαναλυτικές του ιδιότητες; Για την συμπλήρωση στον αρχαίο λόγο, για την σύνθεση μορφής και χαρακτήρα; Για την σύνδεση του σήμερα με το πάντα, της στιγμής με την αιωνιότητα; Του σύγχρονου με το κλασσικό; Για τον λόγο; Τον ελληνικό λόγο όπως θα ήταν καλό να μιλιέται ως νέος ελληνικός;
Ο Ρίτσος δεν ήταν μόνο ποιητής. Κατά την εκτίμηση μας είναι διαμορφωτής του λόγου μέσα από την ταύτιση αλήθειας και πραγματικότητας. Είναι ένα έργο πολυεπίπεδο και βαθύ. Ανεξάντλητο, και πάλι κατά την εκτίμηση μας είναι από τους δυσκολότερους μονολόγους του σώματος της 4ης διάστασης.
Υπάρχει μια πρόθεση δικαίωσης ή μάλλον κατανόησης του αντιηρωικού προσώπου στην προσέγγισή μας. Καθώς η έννοια «χρέος» είναι η προσωπική τοποθέτηση απέναντι στην ζωή, δεν ωφελεί να ρίχνουμε την πέτρα στην Ισμήνη που φοβήθηκε, δεν ωφελεί να ρίχνουμε την πέτρα στις Ισμήνες που φοβούνται. Δεν έκαναν «το χρέος τους», διότι δεν είναι καταγεγραμμένο το βάρος της ευθύνης μέσα τους. Δεν μπορούμε όλοι.Κι αυτοί που μπορούν, δεν κατηγορούν αυτούς που δεν μπορούνε. Τους κατανοούν. Γι’ αυτό είναι ήρωες. Για το μέγεθος της αγάπης που φέρουν και για το ύψος και το βάθος της ζωής στην οποία πιστεύουν, την οποία ερωτεύονται , για την οποία αγωνίζονται και πεθαίνουν. Από αγάπη. Όχι από ανάγκη αναγνώρισης ούτε καν δικαίωσης , ούτε διδασκαλίας. Μόνο ίσως μαθητείας στην θεά της ανάγκης. Οι ήρωες είναι μεγάλοι. Οι μικρότεροι τω λίθω βάλουσιν.
Ας μην είμαστε μικροί. Ας μην βάλουμε τω λίθω την Ισμήνη, ούτε καν για την φράση «έχεις καρδιά θερμή για πράγματα ψυχρά», που ήταν και η φράση η οποία κινητοποίησε μέσα μας την απορία.
Αυτή η απορία μας έφερε κοντά στην 4η διάσταση, και κοντά στην Ισμήνη του Γ. Ρίτσου, ο οποίος αρθρώνει την σιωπή του φόβου της, αναδεικνύοντας το φως της σκιώδους και τρομαγμένης αυτής (μυθικής) ύπαρξης με όλα τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά.
Υπόθεση: ο γνωστός μύθος, η παραβίαση από την Αντιγόνη της διαταγής του Κρέοντα που ήθελε άταφο τον έναν από τους δυο αδελφούς της , η αποχή της αδελφής της, η τιμωρία που παρέσυρε στον θάνατο όλη την οικογένεια του Κρέοντα μετά την δική της απάντηση θανάτου.
Τι απέγινε εκείνη η αδελφή, το κοινόν αυτάδελφον Ισμήνης κάρα; Την απάντηση, τον λόγο στο σιωπηλό αυτό πρόσωπο δίνει ο Γ. Ρίτσος.
Θέατρο Παραμυθίας
Παραμυθίας 27 και Μυκάλης Κεραμεικός Αθήνα
σκηνοθεσία/ φωτισμός Χρίστος Πουσίνης
ερμηνεία Σοφία Σαββίδου
κάθε Τετάρτη
21:00 – 22:00
από 14 Αυγούστου 2019
έως 25 Δεκεμβρίου 2019
γενική είσοδος, 10 ευρώ
5 ευρώ είσοδος για ανέργους ΑΜΕΑ και άνω των 65
τηλέφωνα κρατήσεων 2103457904
