Η ΜΑΡΙΑ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΥ γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Πειραιά. Το πραγματικό της επίθετο είναι Παναγοηλιοπούλου, αλλά, όταν σε ηλικία 19 ετών άρχισε να εργάζεται στο ραδιόφωνο, αναγκάστηκε να το περικόψει αφού ήταν γλωσσοδέτης για τους παραγωγούς των εκπομπών. Σπούδασε Κοινωνιολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Εργάστηκε ως ρεπόρτερ στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ και συνεργάστηκε με περιοδικά και με την πρωινή τηλεοπτική εκπομπή του STAR, «Star Cafe».
Ο γάμος και η γέννηση του γιου της έβαλαν για κάποια χρόνια σε δεύτερη μοίρα την καριέρα, καθώς επέλεξε συνειδητά τον ρόλο της full time μαμάς, ξεδίνοντας μέσα από το καθημερινό γράψιμο ιστοριών που κατέληγαν πάντα στα συρτάρια της. Όταν ο γιος της μεγάλωσε αρκετά, επέστρεψε στη δουλειά της επιλέγοντας «το πιο μαγικό κομμάτι των Μέσων Ενημέρωσης», όπως το αποκαλεί, δηλαδή αυτό που βρίσκεται πίσω από τις κάμερες.
Σήμερα δραστηριοποιείται στον χώρο των δημοσίων σχέσεων και της επικοινωνίας, αρθρογραφεί και διατηρεί το προσωπικό της blog thisimarias.com. Είναι παντρεμένη με τον δημοσιογράφο Κώστα Χαρδαβέλλα και περήφανη μανούλα του Κωνσταντίνου Χαρδαβέλλα, που είναι διαιτολόγος-διατροφολόγος.
- Ποια η κινητήριος δύναμη, που σας ώθησε στη συγγραφή;
Ξεκίνησα να γράφω το 1997. Ήταν η εποχή που πήρα την απόφαση να μείνω στο σπίτι για να μεγαλώσω τον γιο μου, αφήνοντας όλα τα άλλα στην άκρη. Δεν ξέρω αν υπάρχει δυσκολότερη δουλειά από το να είσαι μαμά και νοικοκυρά αποκλειστικής απασχόλησης! Η ανάγκη να κάνω κάτι μόνο για τον εαυτό μου με ώθησε στο γράψιμο, που ανέκαθεν ήταν τρόπος εκτόνωσης για μένα. Κάπως έτσι έγραψα δεκάδες βιβλία, για προσωπική χρήση. Χρειάστηκε να περάσουν 20 ολόκληρα χρόνια, για να σκεφτώ να στείλω ένα από αυτά προς αξιολόγηση και τελικά να ξεκινήσω το υπέροχο ταξίδι το 2017.
- Η “πενθερά” έγινε best-seller. Η “Ολική έκλειψη καρδιάς”, έχει μεγάλη απήχηση στο αναγνωστικό κοινό, από τις πρώτες κιόλας μέρες της κυκλοφορίας του. Που θεωρείται πως έγκειται η μεγάλη αυτή επιτυχία;
Μακάρι να ήξερα, για να μπορούσα και να την επαναλάβω στο μέλλον αλλά και να μοιραστώ απλόχερα το μυστικό με όλους! Η «Ολική έκλειψη καρδιάς» είναι μόλις το τέταρτο βιβλίο μου και το γεγονός πως κυκλοφόρησε μέσα στην καραντίνα μου δημιούργησε ένα πρόσθετο άγχος για την απήχηση που θα είχε. Παράλληλα, αυτήν την περίοδο υπάρχει τόσο δυνατή βιβλιοπαραγωγή, που προσωπικά δυσκολεύομαι να επιλέξω το επόμενο ανάγνωσμά μου. Σε αυτές τις συνθήκες η χαρά μου για την αγάπη που χαρίζουν οι αναγνώστες στα έργα μου πολλαπλασιάζεται και τους ευχαριστώ πολύ! Όπως ευχαριστώ από καρδιάς και τις Εκδόσεις Ψυχογιός για τον μοναδικό τρόπο που έχουν να κάνουν δυνατά τα αδύνατα.
- Μέσα από τις σελίδες ξετυλίγονται στιγμές, που ανήκουν πλέον στην ιστορία. Πόσο δύσκολη ήταν η συλλογή στοιχείων, για τόσα πολλά γεγονότα, με τόσες λεπτομέρειες, με την παράλληλη επίτευξη δημιουργίας έντονων συναισθημάτων στον αναγνώστη;
Η δεκαετία του ΄80 δεν είναι ξένη προς εμένα και από αυτήν την άποψη η καταγραφή της καθημερινότητας ήταν σχετικά εύκολη. Επειδή ωστόσο πρόκειται για μια εποχή που δεν έχει καταγραφτεί ούτε σε ιστορικά βιβλία, αλλά ούτε και στο διαδίκτυο, αφού δεν υπήρχε τότε, με δυσκόλεψε αρκετά η διασταύρωση των γεγονότων. Το μεγαλύτερο πάντως στοίχημα για εμένα, ήταν να τα ενσωματώσω όλα αυτά στην ιστορία και να αποτελούν φυσικό κομμάτι της χωρίς να λειτουργούν σε βάρος του συναισθήματος. Χαίρομαι που οι αναγνώστες μου λένε πως τα κατάφερα γιατί με την ιδιότητα της αναγνώστριας αντιπαθώ τα μυθιστορήματα στα οποία γίνεται στείρα παράθεση ιστορικών και κοινωνικών στοιχείων.
- Ποια ήταν η πηγή έμπνευσης, ώστε να διαδραματιστεί ιστορία στη δεκαετία του ’80;
Η αληθινή ιστορία, πάνω στην οποία βασίστηκε η «Ολική έκλειψη καρδιάς», έλαβε χώρα τη δεκαετία του ΄80. Η έμπνευση όμως για να την κάνω βιβλίο, μου ήρθε το 2000, σε ένα οικογενειακό ταξίδι στο Λονδίνο. Πήγαμε να παρακολουθήσουμε το μιούζικαλ FAME, που στην Ελλάδα τη δεκαετία του ΄80 προβαλλόταν σαν σειρά στην κρατική τηλεόραση. Βγαίνοντας από το θέατρο, αισθάνθηκα να με πνίγει η νοσταλγία και πήρα αστραπιαία την απόφαση να καταγράψω τις μουσικές, τις συνήθειες, τα γεγονότα, τις ατάκες και όλα εκείνα που έκαναν τα ΄80s ανεπανάληπτα.
- Η αφιέρωση του βιβλίου σας στον Ι. που όπως αναφέρετε, σας “εμπιστεύτηκε το πιο μύχιο κομμάτι της ζωής του”, δημιουργεί την απορία εάν ο πρωταγωνιστής σας, έχει βασιστεί σε υπαρκτό πρόσωπο ή η ιστορία είναι βάσει πραγματικών γεγονότων;
Οι δύο άνδρες πρωταγωνιστές, ο Ισίδωρος και ο Ανδρέας, καθώς και η Αρετούλα, είναι υπαρκτά πρόσωπα και η απίστευτη περιπέτεια που έζησαν είναι κατά 80% αληθινή. Επίσης τα γεγονότα, τα συναισθήματα και οι διάλογοι που καταγράφονται στο βιβλίο, είναι στη συντριπτική πλειοψηφία πραγματικά, καθώς τα βίωσα προσωπικά, με τους φίλους και τους συμμαθητές μου από το 1ο Λύκειο Πειραιά, στους οποίους επίσης είναι αφιερωμένη η «Ολική έκλειψη καρδιάς».
- Σημείο αναφοράς στο βιβλίο σας, είναι η “φιλία” και οι”αδελφικοί” φίλοι που περιβάλλουν την ηρωίδα. Ανήκετε στην κατηγορία των ανθρώπων, που η φιλία παίζει καθοριστικό ρόλο στη ζωή σας;
Οι φίλοι μου παίζουν καταλυτικό ρόλο στη ζωή μου και θεωρώ πως είναι ένας βασικός παράγοντας που ακόμη και σε δύσκολες περιόδους δεν χρειάστηκε να ζητήσω τη βοήθεια κάποιου ψυχαναλυτή. Για εμένα η φιλία έχει την αξία που είχε τη δεκαετία του ΄80, όπως ακριβώς περιγράφεται στο βιβλίο μου. Την εποχή εκείνη η παρουσία των φίλων στην καθημερινότητά μας ήταν πρωταγωνιστική. Σίγουρα σε αυτό βοηθούσε και το γεγονός πως δεν είχαμε την επιλογή της εξ αποστάσεως επικοινωνίας, μέσα από κινητά και διαδίκτυο, και περνούσαμε πολλές ώρες με τους φίλους μας, εκφράζοντας τα συναισθήματα μας κατά πρόσωπο.
- Φτάνοντας στο τέλος του βιβλίου, τι επιθυμείτε να κρατήσει ο αναγνώστης;
Δεν γράφω ποτέ για να στείλω κάποιο μήνυμα. Παίρνω αληθινές ιστορίες, τις στολίζω με τη βοήθεια της φαντασίας μου και έχω την ευλογία να τις μοιράζομαι με το αναγνωστικό κοινό. Είναι μεγάλη η συγκίνηση όταν μου λένε οι αναγνώστες πως ένιωσαν συναισθήματα τα οποία βίωσα κι εγώ κατά τη διάρκεια της συγγραφής, όπως συμβαίνει με την «Ολική έκλειψη καρδιάς». Είναι μια καταιγιστική περιπέτεια αγωνίας και ανατροπών, που στο τέλος αφήνει μια γεύση γλυκιάς νοσταλγίας για τη δεκαετία του ΄80 και για όσα έφυγαν ανεπιστρεπτί.
- Ποιος είναι ο δικός σας αγαπημένος συγγραφέας;
Είναι αρκετοί. Αν όμως πρέπει να επιλέξω έναν, θα σας πω τη Μάρω Βαμβουνάκη, την οποία ανακαλύπτω από την αρχή διαβάζοντας ξανά τα έργα της. Βιβλία που είχα λατρέψει στα 25 και τα 30 μου, αποκτούν άλλη διάσταση τώρα που τα μελετώ εκ νέου στα 51 μου χρόνια. Και αυτό, είναι το μεγαλείο τους!
- Ποιο το τελευταίο βιβλίο που διαβάσατε και σας συνεπήρε;
Δεν μπορώ να επιλέξω μόνο ένα. Είναι το «Δικαίωμά μου» της Θάλειας Ψαρρά και το «Πολυξένη» της Πένυς Παπαδάκη, που κυκλοφορούν και τα δύο από τις Εκδόσεις Ψυχογιός. Και «Το ναυάγιο» του Σπύρου Πετρουλάκη, από τις Εκδόσεις Μίνωας
- Πώς σας αρέσει να περνάτε τον ελεύθερο χρόνο σας;
Είμαι λίγο ενοχική με τον ελεύθερο χρόνο. Θέλω διαρκώς να ασχολούμαι με κάτι δημιουργικό, διαφορετικά νιώθω πως τον σπαταλάω άσκοπα. Γι αυτό και συνήθως είτε γράφω είτε διαβάζω, αφού δυσκολεύομαι να τα κάνω και τα δύο την ίδια χρονική περίοδο.
Συνέντευξη – Επιμέλεια: Εύα Μ. Βλάχου