Βρέθηκα στο θέατρο «Αλσος» λίγο πριν την παράσταση «το δικό μας σινεμά» όπου λόγω της μεγάλης επιτυχίας, καθώς η προσέλευση των θεατών είναι ενδελεχής, και τα sold-out συνεχόμενα, η παράσταση παίρνει παράταση μέχρι τις 29 Σεπτεμβρίου και συνάντησα την Παρθένα Χοροζίδου στο καμαρίνι της.
Δεν θέλω να σταθώ μόνο στην επιτυχημένη πορεία που διαγραφεί καθώς ειναι κατι που αποδεικνύεται συνεχώς με τη δουλειά της. Θα μείνω όμως λίγο παραπάνω στον άνθρωπο που εγώ γνώρισα. Ένας άνθρωπος γεμάτος χαρά, καλοσύνη, χιουμορ, ευγένεια, ενθουσιασμό! Ένιωθα διαρκώς λες και ήμουν παρέα με φίλη μου και κάναμε μια κουβέντα όπως καθε φορά. Παρά την πίεση του χρόνου, λόγω ότι σε λίγη ώρα θα ανέβαινε στην σκηνή ήθελε να κάνει το καλύτερο δυνατόν, για να νιώσω σαν στο σπίτι μου. Ένας υπέροχος άνθρωπος, που το μόνο σίγουρο είναι πως όσοι βρίσκονται δίπλα της, είναι απλά τυχεροί!
Τέλος θέλω να πω ακόμα μια φορά ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ, για την πολύ όμορφη φιλοξενία που μου πρόσφερε και την συζήτηση που παραθέτω παρακάτω!
Βρισκόμαστε στο ιστορικό θέατρο Άλσος που μετά από 25 χρόνια εγκατάλειψης, λειτουργεί και πάλι και πάλι πλήρως ανακαινισμένο με την ομολογουμένως πιο επιτυχημένη παράσταση του καλοκαιριού πώς νιώθετε για αυτό;
Νιώθω πάρα πολύ τυχερή! Είναι ένας χώρος που πραγματικά σε μαγεύει όταν μπαίνεις…μάλλον κουβαλάει μνήμες! Ποιος ξέρει; Τον περιποιήθηκε πάρα πολύ ο κύριος Ηλίας Μαροσούλης, δηλαδή τιμάει τον καλεσμένο του. Εδώ έρχεσαι και ξεχνιέσαι! Δροσίζεσαι, κάθεσαι μάλλον στο πιο δροσερό σημείο της Αθήνας…αν δεν βρίσκεσαι τουλάχιστον στις παραλίες της. Εδώ έχει δροσιά! Πέφτει η θερμοκρασία το βράδυ και απολαμβάνεις ένα θέαμα που είμαστε πολύ τυχεροί που είμαστε μέρος αυτής της παράστασης!
«Στο δικό μας σινεμά» υποδύεστε την Ντίνα, η οποία ξεκινάει μοδίστρα και καταλήγει πρωταγωνίστρια της Φίνος Φιλμς. Κοιτάζοντας την ως παρατηρητής πώς θα την χαρακτηρίζατε;
Νομίζω ειναι ένας άνθρωπος πάρα πολύ τρυφερός, που αγαπάει πολύ την οικογένειά του, θέλει να τους προστατεύει, να είναι όλοι καλά και όπου μπορεί βοηθάει.
Μόλις όμως έρχεται η ευκαιρία και στην ίδια, τότε μάλλον πέφτει στα βαθιά και κολυμπάει!
Οι πρώτες σκέψεις ποιες ήταν, όταν διαβάσατε πρώτη φορά το σενάριο και το ρόλο σας;
Μας το διάβασε ο Μιχάλης σε όλους μαζί και γέλασα πάρα πολύ με την Ντίνα. Μου άρεσε πάρα πολύ όλη η παράσταση και συγκινήθηκα και πάρα πολύ γιατί υπάρχουν κάποια σημεία πάρα πολύ συγκινητικά.
Πάντα όταν βλέπω πρώτη φορά το ρόλο που καλούμε να ερμηνεύσω, με πιάνει μία ανασφάλεια λέω: «Όχι! όχι δεν πρέπει να το κάνω εγώ αυτό! Να το κάνει κάποια άλλη που θα το κάνει καλύτερα!» Με πιάνει πάντα αυτή η ανασφάλεια και σκέφτομαι μηπως δεν θα μπορέσω να τα καταφέρω.
Πάντα μου λένε: «Δεν έχεις άγχος στην παράσταση;» Ποτέ δεν έχω άγχος στην παράσταση! Έχω φοβερό άγχος με το που πιάνω στα χέρια μου ένα ρόλο για να τον υπηρετήσω!
Για τον συγκεκριμένο ρόλο σίγουρα δεν έπρεπε να υπάρξει καθόλου άγχος! Θεωρώ πως είσαστε η ιδανική επιλογή ως Ντίνα … και φαίνεται απ’το τον ενθουσιασμό και το χειροκρότημα του κοινού όταν είστε πάνω στη σκηνή!
Ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ! Στάθηκα πάρα πολύ τυχερή και είμαστε όλοι τυχεροί που συμμετέχουμε σ’αυτη την παράσταση! Είναι ένα δώρο, που όταν σου δίνεται στα χέρια, δεν μπορείς να μην το εκμεταλλευτείς!
Στην παράσταση ξεσηκώνεται το κοινό με τις εξαιρετικές φωνητικές σας ικανότητες, με το μπρίο σας και με πολύ κέφι! Μας δίνετε την αίσθηση πως όλη αυτή η ζωντάνια που αποπνέετε, δεν είναι μόνο για τις ανάγκες του ρόλου, αλλά είναι στοιχεία της προσωπικότητας σας!
Ναι, γιατί αισθάνομαι πραγματικά ωραία όταν φεύγω από το σπίτι μου για να έρθω εδώ! Ετοιμάζομαι σχεδόν όλη την ημέρα για το Άλσος… δηλαδή το σκέφτομαι από το σπίτι μου, ότι θα πάω στη δουλειά και χαίρομαι! Αυτό θεωρώ πως είναι ένα μεγάλο συστατικό της επιτυχίας! Να χαίρεσαι να έρχεσαι στο χώρο που δουλεύεις, με ανθρώπους τους αγαπάς και σε αγαπάνε και αυτοί και στο δείχνουν! Να αισθάνεσαι ασφαλής στη σκηνή… ότι κάποιος σε προσέχει και σε νοιάζεται… Ανάλογα λοιπόν και εσύ ανθιζεις μετά!!!! Δεν μπορείς να κάνεις διαφορετικά!!!
Σίγουρα είναι πολύ βασικό να συνεργαζόμαστε με ανθρώπους καθ όλα εντάξει και να περνάμε καλά στη δουλειά μας! Άλλωστε κατ’ εμέ αυτό είναι το μυστικό επιτυχίας σε οποιαδήποτε εργασία!
Ακριβώς! Σκεφτείτε να βοηθούσαμε τα παιδιά μας να κατευθυνθούν εκεί που αγαπάνε…πόσο ευτυχισμένοι άνθρωποι θα ήταν!!!
«Στο δικό μας σινεμά» ξεχωρίζουν και οι σκηνές που έχετε με τους «γονείς σας» Γιώργο Κωνσταντίνου και Πηνελόπη Πιτσούλη, αφού έντεχνα μας μεταφέρουν
απο τη συγκίνηση σε άφθονο γέλιο. Πώς βιώνετε εσείς τις στιγμές αυτές πλάι τους;
Μόνο να τους χαζεύεις μπορείς! Ο κύριος Κωνσταντίνου και η κυρία Πιτσούλη είναι «τέρατα υποκριτικής»! Είναι άνθρωποι που χαίρεσαι να αναπνέεις μαζί τους στη σκηνή! Τους βλέπεις κάθε μέρα σαν μαθητούδια, να πιάνουν το κείμενο από την αρχή και είναι πολύ συγκινητικό! Δεν τους βλέπεις ποτέ να βαριούνται! Εγώ τους χαίρομαι πραγματικά, μαθαίνω από αυτούς και για εμένα, οι στιγμές αυτές δίπλα τους είναι σαν παράσημα! Χαίρομαι πάρα πολύ που παίζω μαζί τους!
Τα επόμενα επαγγελματικά σας σχέδια;
Θα είναι και ο χειμώνας, σε μία παράσταση των κυριων Παπαθανασίου και Ρεππα στο θέατρο «Γκλορια»! Είναι μία σχέση μεγάλη και πολύ αγαπημένη. Η παράσταση θα λέγεται «Σκούπα» και θα είναι με τους Ηλία Μελέτη, Σπύρο Τσεκούρα, Κατερίνα Ζαρίφη, Σύλβια Δεληκούρα, Βίβιαν Κοντομάρη, Αντιγόνη Νάκα, Νίκη Λάμη και εγω.
Τηλεοπτικά θα είμαι στην «Πολυκατοικία» στο ΣΚΑΙ.
Από ότι ειδα το καστ θα αποτελείτε απο ηθοποιους που συμμετείχαν και στα προηγούμενα επεισοδια, οπως ο κύριος Παύλος Χαϊκάλης, η Βασιλική Ανδρίτσου και ο Νίκος Πουρσανίδης, αλλά και νέες συμμετοχές, που μας προϊδεάζουν για ενα εντυπωσιακό αποτέλεσμα και νομίζω η προβολή ξεκινάει αυτό το μήνα;
Ναι! Θα είναι και παλιοί και νέοι ηθοποιοί! Δεν ξέρω ακόμα πότε ακριβώς θα προβληθεί. Εμείς έχουμε ξεκινήσει ήδη τα γυρίσματα, λογικά μέσα στο μήνα.
Υπάρχει κάποιο προσωπικό στοίχημα το οποιο επιθυμείτε πολυ να κερδίσετε;
Επειδη καμιά φορά βολεύομαι και δεν θέλω…. Θέλω να ξεβολεύομε στη ζωή και όχι για μένα!!!
Έχω γνωρίσει ανθρώπους και στη δουλειά και στη ζωή που ξεβολεύονται για να βοηθήσουν άλλους ανθρώπους και χαίρομαι πάρα πολύ που τους έχω γνωρίσει. Εμένα με νοιάζει αν μπορώ κάθε μέρα, να κάνω κάτι καλό, ότι και αν είναι αυτό ή αν έχεις κάτι ανάγκη να μπορώ να σε βοηθήσω. Αυτό είναι το στοίχημα με τον εαυτό μου…μία καλή πράξη την ημέρα σ’εναν ανθρωπο και πόσο μάλλον και στο περιβάλλον πια, που πρέπει να το βοηθήσουμε…γιατί το χουμε τραυματίσει πολύ άσχημα και θα μας εκδικηθεί και καλά θα κάνει!
Δυστυχώς έτσι είναι και όντως πρέπει κάτι να κάνουμε όσο προλαβαίνουμε ακόμα.
Υπάρχει κάτι που δεν μπορείτε να αποχωριστείτε στην καθημερινότητά σας;
Ενα τηλέφωνο με τους γονείς μου, το οποίο δεν υπάρχει περίπτωση να μη γίνει! Είναι μακριά και δεν τους βλέπω συχνά…
Νομίζω είναι στην Καβάλα οι γονείς σας;
Ακριβώς και δεν τους βλέπω όσο θέλω, οποτε έστω ένα τηλέφωνο την ημέρα θα το κάνω οπωσδήποτε!!!
Επιμέλεια – Συνέντευξη – Φωτογραφίες(εκτός της κεντρικής): Εύα Μ. Βλάχου
